Terwijl buiten in het donker de laatste Sint-Maarten-liedjes klinken, zingen pakweg vijftig ouders en acht collega’s in de kantine “Iulia cantat Lalla…” op de melodie van Kortjakje. Magister Euander begeleidt het geheel op de saloon-piano. Ter afsluiting volgt ook nog het studentenlied “Gaudeamus igitur”. Dit alles vormt op 11 november de vrolijke finale van de jaarlijkse oudercursus.
De ouders hebben twee avonden een beeld gekregen van wat we op het Cygnus Levend Latijn noemen: een boek uitsluitend in het Latijn, een docent die flinke delen van de les géén Nederlands spreekt en toetsing ook alleen in het Latijn. De aanwezige ouders maakten het allemaal aan den lijve mee. Ook de overhoring op de tweede avond met alle zenuwen die daarbij horen droeg bij aan de ervaring zoals hun kinderen die ook ondergaan. En natuurlijk mocht een lekker verhaal over de goden niet ontbreken.
“Meneer,” zei een leerling twee dagen later, “mijn vader praat nu opeens de hele tijd Latijn tegen me. Dat is uw schuld. En nu heb ik ook nog ruzie gekregen omdat ik hem wees op de verkeerde uitgangen die hij gebruikte.”
Zo’n reactie sterkt Magister Euander en ondergetekende alleen maar in het voornemen om deze traditie te blijven koesteren. En als finale de samenzang in de kantine. Wat een feest is dat toch! “Siiii-cilia insula est” en “In EVROPA sex litterae sunt” zongen nog lang na in de gangen van het Cygnus en in de oren van Magister Euander et
Magister Henricus