‘Ik zat in de eerste lichting van het Cygnus. Net als veel leerlingen was ik uitgeloot voor andere scholen en kon ik alleen hier nog terecht. Daar ben ik nog altijd erg blij om. Het Cygnus was een superleuke school en aan mijn schooltijd heb ik vrienden voor het leven overgehouden.
Dat wij de eerste lichting waren, schepte een band. We zaten in hetzelfde schuitje. Docenten deden hun uiterste best om te zorgen dat we goed les kregen. Het was heel knap wat ze destijds allemaal voor elkaar hebben gekregen. Zo gingen we elk jaar op excursie naar het buitenland. Londen, Berlijn, Lille en Rome. Al die plaatsen hebben we bezocht.
Het Cygnus had toen nog verschillende locaties. Docenten spraken er toen al over dat er een groot gebouw voor iedereen zou komen. Dat duurde nog wel enkele jaren, maar het kwam. Nu voelde het niet meer alleen als één school, het was ook echt één school.
Achteraf zie ik hoeveel ruimte we als leerlingen kregen om onszelf te zijn en hoe goed de opleiding was. Ik was best een mondige leerling en zei niet altijd ja en amen. Voor docenten misschien soms best uitdagend, maar ook leuk, denk ik.
Soms maakte ik me een beetje zorgen over de toekomst. Je hebt altijd mensen die van jongs af aan precies weten wat ze later willen worden, maar dat had ik niet. Ik wist alleen dat ik graag iets met financiën wilde doen. Uiteindelijk heb ik een brede studie gevolgd en ben ik goed terechtgekomen. Die zorgen bleken eigenlijk onnodig.’
Cecilson Grazette, consultant international tax EY, Cygnusleerling 2005-2011.